غربت هنوز ادامه دارد، دریا را که می نگری خدا را می بینی، اروندرود را که می بینی تازه می فهمی آدمی چقدر می تواند بالا رود و به اوج برسد.

اروندرود را که می بینی به یاد امام حسین«ع» می افتی و شهید خرازی را می بینی که یارانش را جمع کرده و با آنان اتمام حجت می کند و انگار کربلای دیگری ست،

 اروندرود را که می بینی تازه نفسی بلند می کشی و برروح کسانی صلوات می فرستی که باعث شده اند تا تو الان کنار اروند بایستی و خداحافظی خورشید را تماشا کنی.
حالا که غروب آمده و تو می خواهی نماز عشق بخوانی اگر به آسمان هم نگاه کنی، فوج ستاره ها را می بینی که به مشایعت یاران خدا آمده اند، سکوت اینجا هنوز بوی غربت می دهد.